|
Cludo
nwyddau o amgylch yr ardal |
|
|
Yn
ystod oes Fictoria roedd y Post Brenhinol
yn dosbarthu llythyron i’ch drws fel ag y maent yn gwneud heddiw, ond nid
oeddynt yn cludo nwyddau. Roedd y goets yn aml iawn yn mynd â pharseli bychain
am dâl, ond roedd y rhan fwyaf o’r gwaith cludo nwyddau yn cael ei wneud
gan gwmnïau lleol fyddai’n cludo nwyddau gan ddosbarthu’r nwyddau yn eu
ceirt.
Mae Cyfeirlyfr Pigot yn dweud wrthym
pwy oedd y cludwyr lleol o amgylch Llanfair ar ddechrau teyrnasiad y Frenhines
Fictoria. |
|
|
Dyma’r
cludwyr lleol a restrir yn y Cyfeirlyfr
ar gyfer yr ardal. Nodwch mai merched oedd dau o’r cludwyr - Anne
Davies a Mary Owen. Efallai
yr oeddynt yn gyrru’r ceirt eu hunain neu’n llogi gyrrwr i wneud y gwaith
iddynt.
Yn ddiweddarach yn ystod cyfnod Fictoria, wrth i’r rheilffyrdd gael eu
hadeiladu, roedd y cludwyr yn gallu mynd â’r nwyddau i’r orsaf reilffordd
agosaf lle y gellid eu hanfon ar y trên.
|
|
|
Roedd
ffermwyr neu fasnachwyr
lleol hefyd yn llogi eu ceirt pan na fyddent yn cael eu defnyddio.
Byddai’r bobl dlotaf yn benthyg cart gan berthnasau neu ffrindiau. Pan
fyddai’n dod yn amser i symud ty byddai’r teuluoedd tlawd yn casglu’r
hyn oedd ganddynt ac yn symud trwy ddefnyddio un cert bach.
Roedd yn rhywbeth digon cyffredin i weld teuluoedd yn y trefi yn cario
eu heiddo ar eu pennau trwy’r strydoedd i’w cartrefi newydd.
.
|
|